چه فضیلتی

چه فضیلتی
بالاتر از اینکه انسان،
غرقِ در درون بی انتهای
خویش شود،
و برای نجات خود هیچ کاری نکند.
آری،‌ با مرگ خویش هم میتوان
جاودانه شد...!

رضا همایون

کسانی که بی پروا و شجاع بودند،

کسانی که بی پروا و شجاع بودند،

پیش از آنکه بتوانند ژن خود را به نسل بعدی منتقل کنند، جان خود را از دست می دادند.

بقیه ی افراد، یعنی ترسوها و ملاحظه کارها، زنده ماندند.
ما، نوادگان آنها هستیم.

رولف‌ دوبلی
#هنر_شفاف_اندیشیدن

فکر

همه چیز از یک فکر آغاز می شود
فکر تبدیل به احساس می شود
احساس باعث بروز یک رفتار می شود
و در نهایت این رفتار باعث ایجاد نتایج می شود

خیال روی تو در هر طریق همره ماست

خیال روی تو در هر طریق همره ماست
نسیم موی تو پیوندِ جانِ آگه ماست

به رغم مدعیانی که منع عشق کنند
جمال چهره ی تو حجت موجه ماست

ببین که سیب زنخدان تو چه می‌گوید
هزار یوسف مصری فتاده در چَه ماست

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پریشان و دست کوته ماست

به حاجبِ در خلوت سرای خاص بگو
فلان ز گوشه نشینان خاک درگه ماست

به صورت از نظر ما اگر چه محجوب است
همیشه در نظر خاطر مرفه ماست

اگر به سالی حافظ دری زند ، بگشای
که سال‌هاست که مشتاق روی چون مه ماست

زندان با سنگ‌های قانون بنا میشود

زندان با سنگ‌های قانون بنا میشود

و فحشا با خشت‌های فقر ...

در غیاب تو

در غیاب تو
گفتگو دارم
با تو،
در حضورت
گفتگو با خویش...

پاییز

پاییز
وفادار ترین فصل خداست
حافظه ی خیس خیابان های شهر را
همیشه همراهی می کند
لعنتی، هی می بارد و می بارد
و هر سال
عاشق تر از گذشته هایش
گونه های سرخ درختان شهر را
می بوسد و
لرزه می اندازد به اندام درختان
و چقدر دلتنگ می شوند برگ های عاشق
برای لمس تن زمین
که گاهی افتادن
نتیجه ی عشق است

آن شب که به معراج رساندی من را

آن شب که به معراج رساندی من را
بر تخت وصال خود نشاندی من را

چون صاعقه ، ناگهان زدی بر قلبم
از خلوت خود ، به خود کشاندی من را

احسان آریاپور