یک روز آرام✈

شمع در تاریکی عاشقانه تر میسوزد...

یک روز آرام✈

شمع در تاریکی عاشقانه تر میسوزد...

سکوتی

سکوتی
پر از طنینِ صدایِ
او
بر جانم
مستولی گشت
سبز
آرام
فراتر از بودن
بی نبض
ژرفناک
و بی منتها!


فرشته سنگیان

فصلِ فراق تمام شد و فصلِ وصال رسید!

خورشید
از آن بالا
ناگه
سَرَک کشید!
فصلِ فراق
تمام شد و
فصلِ وصال رسید!

شب را به روز رساند!
با نوری بی حساب دمید و
جشنِ وصال گرفت!

فرشته سنگیان

دیدن یا ندیدن؟!

دیدن
یا
ندیدن؟!
دغدغه اینست!
آرزو
اینست:
دیدنت!
با همان چشمها
که دیده بودنت!


فرشته سنگیان

دیدارت به طلوعِ خورشید

دیدارت
به طلوعِ خورشید
مانَد

زیبا
عظیم
باشکوه
نور اندر نور!

فرشته سنگیان

تشنه ی آن شربت گوارایم!

تشنه ی آن شربت گوارایم!
خسته،
از نفس افتاده،
از کویر و دشت و کوه گذشته ام،
دریاطلبانه در راهم!

فرشته سنگیان

همیشه در خیال من

همیشه
در خیال من
به لطافت گل ها
به سبزی درختان
به همین زیبایی
حضور داری!

فرشته سنگیان

روزی به خدا خواهم گفت

روزی به خدا خواهم گفت
هرگز حریف عشقت نشدم!

فرشته سنگیان

گاه می پندارم

گاه می پندارم
در دستانم
به اندازه تمام دشتهای دنیا
بذر عشق دارم که بپاشم
تا همه جا سبز شود...

فرشته سنگیان