باید کمی با چشمهایت سو بگیرم

باید کمی با چشمهایت سو بگیرم

با آن دل نامهربانت خو بگیرم

درگیر طوفان های دریایی شدم تا

در ساحل آرامشت پهلو بگیرم

شهد و شکر می ریزد از روی لبانت

باید عسل را از لب کندو بگیرم

می ترسم از اینکه زبان لکنت بگیرد

وقت شما را با دل ترسو بگیرم

من شیر ناآرام دشتم آمدم تا

از سرزمین هایِ دلت آهو بگیرم

((فریبا نجفی))

راه نشانم بده

بعد من هر که مرا خواست بگو

بعد من هر که مرا خواست بگو
آمد اینجا و کمی عشق گرفت
و رفت
و بگو قلب من هرجاست که معشوق رود
لای موهای درخت
پای آبی که زلال است هنوز
در حنجره ی
هر لب بگشوده به عشق
لحظه ی خیره شدن در دل ماه
و همان جاری پر عشق که ریخت
روی آن گونه ی بی بوسه از عشق
روی آن گونه ی بی بوسه از عشق!
عباس فرزانیان

بعد من هر که مرا خواست بگو

بعد من هر که مرا خواست بگو
آمد اینجا و کمی عشق گرفت
و رفت
و بگو قلب من هرجاست که معشوق رود
لای موهای درخت
پای آبی که زلال است هنوز
در حنجره ی
هر لب بگشوده به عشق
لحظه ی خیره شدن در دل ماه
و همان جاری پر عشق که ریخت
روی آن گونه ی بی بوسه از عشق
روی آن گونه ی بی بوسه از عشق!

عباس فرزانیان

با طعم لب‌هایت بیا دیوانه‌ام کن

با طعم لب‌هایت بیا دیوانه‌ام کن
هی با شرابت غرق در میخانه‌ام کن

زیبای من! وقتی نباشی بی پناهم
آغوش گرمت را کمی کاشانه‌ام کن

دیوانه‌ی سرمستی‌ام ای جان جانان
یکباره امشب بوسه‌ی جانانه‌ام کن

با نور عشقت در جهانم شمع من باش
اطراف چشمانت کمی پروانه‌ام کن

دیوانه‌تر کن روح و جانم را عزیزم
با چشم مستت روز و شب ویرانه‌ام کن

مهدی ملکی الف

خدایا

تنهایی چقدر دلگیر است

قد کشیده‌ایم

قد کشیده‌ایم
من و آرزویت
هر روز
قامت عشق را بالا می‌رویم
و بر شانه‌ی شاخه‌ی سبزت
لانه می‌کنیم...

قد کشیده‌ایم
من و آرزویت
هر شب
ماه را نشانه می‌رویم
پیش از آنکه خواب
تنهایی پلک‌هایمان را
هدف بگیرد!

قد کشیده‌ایم
من و آرزویت
آرام آرام
سقف آسمان را لمس می‌کنیم
و بر پهنه‌ی خواستن
بی‌تاب می‌شویم...
قد کشیده‌ایم
من و آرزویت
آنقدر که دیگر
تنهایی را
تنها نیستیم!

فاطمه خجسته