جور عشق تو

جور عشق تو
کم
از
جفای
جبارنیست
هردو
نازک شکنند
گوهر
و
سنگ خارا.

پرشنگ بابایی

یادت با شب تبانی کرده

یادت
با شب
تبانی کرده
تا در
تاریکی با
شمشیر غم
بریزند
خون دل را !

پرشنگ بابایی

در دیوان محاسبات دل

در
دیوان
محاسبات دل
دیوانه ها
حساب شان
از عاقلان
پاک تراست
سینه عاشفان
از مومنان
چاک تراست
جای تیر
خویشان
از بیگانگان
دردناک تراست.
پرشنگ بابایی

کاش نیش وکنایه چون پند و نصیحت بی اثر بود

کاش
نیش وکنایه
چون
پند و نصیحت
بی اثر بود
و
جان از
تلخ کینه
بی خبربود
درآن وادی
که
عقل فرمانرواست
تدبیر توطئه
در به در بود
آسانی نیست
درمملکت عشق
کاش دل
از سنگ
سنگ تر بود.

پرشنگ بابایی