ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
در فراسوی مرز تلاشهای مذبوحانه،
در قامت خوشرنگ یک انسان
در کنار شاخههای عریانی که با سبزی درخت همتراز شد...
سایهوار
سرشار از تردید میان گزینش امید و ناامیدی...
خزان، یاس را مرموزانه چپاول کرد
و سایه، در قامت انسان، بیدرنگ امید را به یغما برد؛
بدین ترتیب تا زمستان هم دوام میآورد
چه بسا تا بهار؛
اگر جایش گرم و نرم میبود.
زان پس در هیبت تازهاش تجلی مییافت
امید را میگویم
امید
خیلی زود خو میگیرد
به آنچه باید و شاید.
سارا طاهرخانی