پیرمردی

پیرمردی دیشب
عشق را می فهمید،
پای یک آهنِ سخت
گربه ای می دانست
علفِ سبزِ طبیعت
که چه خوردن دارد
عشقِ آدم نیز هم...
میل با آتش و شور و هیجان
اشک در من می‌ساخت
هر دو مان می دانیم
راهِ این زندگی اخِر به همین قلب
همین لحظه‌ ی زیبا
و همین دست، حکایت بشود
من شنیدم
که کبوتر می‌گفت:
گرهی از شریان های بهار
باز شده...

ایمان خدایی