صدای پای باد

صدای پای باد
روی سنگ‌فرش‌های کوچه
دوباره قدم‌های پُرتکرار
می‌زند گام بر پیکر کوچه
دوباره صبح شده
نور خورشید تکیه داده به دیوار
جماعت می‌آیند و می‌روند
از برای کار از پی کار
دست شب می‌رسد از راه
دوباره خواب می‌شود تکرار
چه بیهوده چه بیفایده
زمانش ندارد حال، گذشته، آینده
فقط استمرار است و استمرار
خوب شد که تو هستی تا برآری
رخت بیهودگی از تن این روزگار
فریاد و خواهش از این من بی‌قرار

مهرداد درگاهی