هرروز قد می کشد ... ؟ ...

هرروز
قد می کشد
... ؟ ...
اندوهِ سایه ها
وما در برجکی کوچک
آسمان را نگاه می کنیم
که ، بی هیچ بهانه ایبانه می
پیشانیِ این ماه زیباست

نگاه می کنیم
پرواز
در نازکایِ پر
خورشیدرا
بیم ناک می کند
وَشعورِ قبیله را
وام دارِ ، یالِ اسبِ ، بی سوار

آسمان را...نگاه می کنیم
عصیانِ ، چل درختِ بلوط
از رست هامان ، بانه می گیرد
وَشکنجۀ زنبق وحشی
در چشم ها می روید
پرده می افتد
وَ گرد آفریدِ خسته
تنها ... درصحنه می ماند ...


فریدون ناصرخانی کرمانشاهی