میشناسم من تو را که اهل رفتن نیستی

میشناسم من تو را که اهل رفتن نیستی
دوستت دارم ولی اهل شکفتن نیستی

قانعی حتی کمی از زاهدان هم بیشتر
سال ها صید توام در فکرِ کشتن نیستی؟

تا ابد شمع توام، راهِ تو روشن می کنم
حیف چون افسانه ای، در فکر رفتن نیستی

عمرِ من پایِ تو زنجیر است تا روز ابد
گر چه می پرسی چرا فکر شکستن نیستی؟

کینه من با تو چون زخمِ دل از دلدادگی ست
گرچه بعد از این همه اهل گذشتن نیستی

تا به کی از من جدا؟ این راه را تنها مرو
گرچه فهمیدم که تو اهل نشستن نیستی

من برایت عشق آوردم ولی افسوس که
از هوای دیگران،اهل گسستن نیستی

جواد ملکی