جرعه ای نوشیدم زندگی را

جرعه ای
نوشیدم زندگی را
بی حس و غرور

بشنو ای رویای من
یک حکایت
گرگ قصه ی کلاغا
پیرو دنیای فیزیک بود
در نهایت
ختم آن گیلاس را
نوشیدم به ارزش خیال
چون شرطی نبود
گیلاس بعدش آب بود

گویی درین خاک جهان
آن سو که ندیدم مور بود
پس تمام گاه
نگاهم به زمین بود
چه آشکار
چه فزون
وحدت مور دیدنی بود

رضا فریدونی