هر کجا رفتم به یک خوردم نهایت یک کلام

هر کجا رفتم به یک خوردم نهایت یک کلام
یک همان یک بود یکی بود آن کلام یک کلام
هیچ ندیدم جز به یک از یک نشانی غیرِیک
باز رجوع کردم کلامش بود کلامش یک کلام
هر چه قدر جهدم فزون شد غیرِ یک یابم یکی
هر که را دیدم گرام بود، بود کلامش یک کلام
عهدِ یک کردم یکان شد غایتِ مزدِ وفا
یک گرام است هیچ نبینی غیرِ یکها یک کلام
دفتر حیدر گشودم یک کلام گفت یک کلام
درب هر یک سر کشیدم یک ندا بود یک کلام
مات و مبهوت مانده بودم از جوابهای یکان
وحی دل آمد که گفتا حرف دل شدیک کلام
حافظا یک با یکان است با یکان همسو شوی
کویِ یک سُکنی گزینی حکمِ سلطان یک کلام

حافظ کریمی