دردام صد بلایا.عشقت کشیده مارا

دردام صد بلایا.عشقت کشیده مارا
ای ماه من ز لطفت،بامن بکن مدارا

کردی مرا اسیری ، دردام خود گرفتار
صیّاد من کجایی،بشنو تو ناله هاار

ازعشقت ای نگارا،مردم ز دردجانکاه
گویید بر طبیبی ، بر من دهد دوارا

درقلب مان نشستی،کردی مرافراموش
کی می روی ز یادم ،ای بی وفا نگارا

گر میروی زپیشم، آهسته گام بردار
بنشسته دل براهت،بنگر تو زیر پارا

بنمانظربه حالم،هستی طبیب دردم
از روی مهر دلبر ، بخشا بما شفا را

درعمرمن توجانا،غیرازجفاچه کردی
گویاتوای حبیبم ،گم کرده ای وفارا

بنگر(خزان)به عمرش،نالدهمی زدردی
ای مهربان طبیبا ، درمان نما بلارا
علی اصغر تقی پور تمیجانی