نگاهم کن که می‌گویم: سراپا دوستت دارم

نگاهم کن که می‌گویم: سراپا دوستت دارم
در این دلتنگی تاریک شب‌ها، دوستت دارم

برای رفتنت، تنها، هزاران بار می‌میرم
چه زیبا می‌دهم با عشق جان را، دوستت دارم

به عشقت خواب‌ها را با زبان شعر می‌سازم
همانند شباهنگام نیما دوستت دارم

تو مثل ماه کامل می‌درخشی در شب تیره
پناهم باش ای مهتاب زیرا دوستت دارم

چه شب‌هایی که با گریه گذشت و رفت مثل باد
پس آیا تو نمی‌بینی: که جانا دوستت دارم؟

فرشید ربانی