باز امشب یاد تو در میزند

باز امشب یاد تو در میزند
گوشه تنهاییم سر میزند

یاد کردم من ز عمر طی شده
مو چو دندان گشت وای م کی شده

در شباب زندگانی نارفیق
با منش هرگز نیامد بر طریق

اه عمرم گشت بیهوده هدر
چشمها بیهوده عمری شد به در

نا به جان و استخوانم نیست هیچ
پس به پایم دهر نا میزان مپیچ

دیدم اندر اینه سیمای خویش
وایِ من نشناختم این پیر ریش

خواهش من چیست از این زندگی
پیش قلب خود فقط شرمندگی

کام هرگز من نمی دیدم ز دهر
یا اجل سهمم بریز از جام زهر

یاد تو دیگر دوای درد نیست
کهنه زخمی بود همراهم بزیست


یاد تو اینک فقط رنج آوریست
کام شیرینت به کام دیگریست

دیدمت ای کاش بودی مال من
کاش آگه بودی از احوال من

دیدمت دیگر ز چشمم خواب رفت
قامت آماد من هم اب رفت

احمد صحرایی