به بوته های شمشادها

به بوته های شمشادها
قول آمدن داده است
قاصدکی که خبری از تو برایشان بیاورد
تا تمام گریه های بی امانِ باغچه ها
دچار فراموشی شوند در پایکوبی اَبرها؛
و آسمان دیگر شُرشُر اشک نمی ریزد
تا خنده ی چشمانت شعر شود
روی لب های گُلدان های سرما زدهِ زمستان
که صدای قدم های باران
شبیه آهنگی ست پُر از شادی
در گوش گُلبرگ های پیر,
و انگار در کوچه های تنهایی من
روز لبخند خدا فرا خواهد رسید!
مرتضی سنجری