تیغ آفتاب رگ شعرم را می بوسد

تیغ آفتاب رگ شعرم را می بوسد
خون می چکد از ریشه آفتابگردان،
و گُل های سر به زیر پرپر می شوند
در هجوم وحشی نگاه خورشید
همچون گلویی که
قربانی چاقوی کُند است
تا فریادهای مترسک را دچار خفگی کند
انگار در این مزرعهِ پیر حقوق بشر نقض شده!

مرتضی سنجری