و خدا کشت مرا تا که تو عیسی بشوی

و خدا کشت مرا تا که تو عیسی بشوی
منجی این منِ دلمرده ی تنها بشوی

پرکشیدم به تنت قصه سرآغاز گرفت
نفست در نفسم معنی اعجاز گرفت

جزر و مدهای مقدّر شده خواندن دارد
عشق خوب است ولی گاه نماندن دارد

قاری چشم‌ توام ، محض تو شاعر شده ام
از جهنّم به بهشت تو مهاجر شده ام

همه ذرات من از خنده ی تو جان دارد
هر که عاشق شده بر معجزه ایمان دارد

عشق اگر در نظرش قصد نماندن دارد
تو بمان! ماشه بر این قصد ، چکاندن دارد

تو بمان!! آخر این شعر خدا شاد شود
کلبه حُزن من از ماندنت آباد شود

شیوا_سوارانی