197

کاش می دانستی

بعد از آن دعوت زیبا ، به ملاقات خودت

من چه حالی بودم

خبر دعوت دیدار، چو از راه رسید

پلک دل، باز پرید

من سراسیمه، به دل بانگ زدم

آفرین قلب صبور، زود برخیز عزیز

جامه ی تنگ درآر

و سراپا به سپیدی تو درآ

...

آه

کاش می دانستی

بعد از این دعوت زیبا به ملاقات خودت

من چه حالی دارم

پلک دل باز پرید

خواب را دریابم

من به میهمانی دیدار تو ، می اندیشم ..

(کیوان شاهبداغی)