وقتی به طرزِ عاشقی آواز می شوی

در ذهنِ ساز، زمزمه ی راز می شوی

بغضی گلو گرفته و بانگی نهفته ای
با زخمه های سازِ که، دمساز می شوی؟

تو آشنای صبح و شبانِ منی و حیف
در گوشِ غیر، زمزمه پرداز می شوی

با بال های خستگی ام سال هاست که
زیباترین بهانه ی پرواز می شوی

در زیر و اوجِ مخملیِ ایرج و بنان
گامِ بزرگِ گوشه ی شهناز می شوی

دنیا پر از ترانه و تصنیف می شود
وقتی به نامِ عاطفه آغاز می شوی
کامران شاه علی