بوده آیا شاعرى هر شب غزل نوشت کند ؟
آنچنان بر دل بتازد سخت مدهوشت کند؟
مثل پیچک در بغل گیرد در و دیوار دل
با حریر مهربانى ، عشق تن پوشت کند؟
دیده اى هرگز نسیمى از نوازش بر لبت
گوشوارى از دوبوسه ،بى هوا، گوشت کند؟
منتظر ماند برایت تا رسى از گرد راه
تا فلک همراه تو بالى به هر دوشت کند؟
جان پناهت او شود آرامش هر لحظه ات
مثل رویا در شبت خوابى به آغوشت کند؟