روزی نگاهم کردی و شاید نفهمیدی که من،

روزی نگاهم کردی و شاید نفهمیدی که من،
بعد نگاهت آدمی شاد و سبک‌باری شدم
غم های بی‌انصاف من، از شانه‌هایم پر زدند،
رفتند سرای دیگری، شاید زمانی سر زدند
تا تو صدایم می‌کنی، قلبم به جرئت می‌تپد
ترسی ندارد لحظه‌ای، غم را به زانو می‌زند
چون عشق تو در قلب من جریان یک آیینه است،
روشن تر از خورشید در تاریک‌ترین‌ها می‌شوم...
نجوا خلفیان