ای مونس دل بشین تا راز دلم گویم

ای مونس دل بشین تا راز دلم گویم
چون سرو دراین گلشن یک جامه عریانم

صدپیرهن ازشادی برتن بدرانم من
درسوگ چو غمگینم چون سرزجهان رفتم

گفتی چودلت برمن دربارتو میبندد
درپرده بدم ناگه چون مست وغزل خوانم

من مست وخرابم تو ازباده نمیدانی
درمحفل مه رویان من مستم وشادانم

ور زانکه مراگویی کزبهرچه میگردی
چون گردتو میگردم میگردم ومیدانی

من مست وخرابم تو ازباده گریزانی
این راه به پایان شد تا باد فنا آمد.

محمد علی مقیسه

عشقم زندگی من

عشقم
زندگی من
عزیزو نازنینم
من متهم هستم
حال من خوب نیست
عشق در هوا جاری است
و پائیز استاد دلتنگی است
هوای چشم هایم بارانی است
بی تو یک لحظه غم ازمن جدا نیست
باتو بودن برای من شیرین و رویائی است
بدون تو همیشه دریای دل من طوفانی است.

محمد علی مقیسه

دل انار تَرَک میخورد از آمدن پائیز

دل انار
تَرَک میخورد
از آمدن پائیز

برگ درختان
می ریزند
ازعشق پائیز

و من
تنها ترو
عاشق تراز پائیز. . .

محمدعلی مقیسه

چون تنهائی ام حاصل یک اشتباه بزرگ بود.

خدایا
خودت شاهدی
هیچوقت
درمقابل
ظلم وستم
سکوت نکردم.
اما درمقابل
تنهائی
لال شدم.
چون تنهائی ام
حاصل
یک اشتباه
بزرگ بود.

محمد علی مقیسه

بهارچه زیباست!

بهارچه زیباست!
اما اگر زمستان نبود
برف و باران هم نبود
پس . . .
بهار با زمستان زیباست.

محمدعلی مقیسه