قامت سرو تکید

قامت سرو تکید
غم وحسرت علاجش برید
زخم بی مهری توانش ربود
کاش بود و می دید
بی هوایش قدم نتوان زد
باز تقدیر
باشعله شمع
نقش عشق در خاکستر
پروانه کشید
سوختن تا به ابد
بر دل نازک خورشید نشست
میسوزد تن بی جانم
اه
نقش جانان مرا سنگ ربود
جان جانان مرا خاک ربود
درخلوت خود
من ماندم و
سیل اشکی پراز دلتنگی
اردیبهشت دیگر
تا ابد
بهشتی خاموش است

رحیمه عوض زاده