باشد که مرا‌ باده نمک‌گیر کند

باشد که مرا‌ باده نمک‌گیر کند
از حاجتِ بیهوده مرا سیر کند...


جان‌را به‌ جوانیش عطا خواهم کرد
ساقی گذری اگر بر این پیر کند...

حسن‌کریم‌زاده

هجرِ تو،مرگِ بهارانِ من‌است

هجرِ تو،مرگِ بهارانِ من‌است
رفتنت، نقطه‌ی پایان من‌است. . .

دل‌بَرم عمرِ...من...ارزانیِ‌تو
زندگی بعدِتو زندانِ من‌است. . .
حسن کریم‌زاده اردکانی

ای‌کاش که‌ تا فاصله‌ها سر گردد

ای‌کاش که‌ تا فاصله‌ها سر گردد
چشمانِ زمین و آسمان تر گردد. . .

باران بزند غصه و غم را ببرد
روی خوشِ آن خاطره‌ها برگردد. . .

حسن کریم‌زاده اردکانی

سرگشته و زار و بی قرارم بی تو

سرگشته و زار و بی قرارم بی تو

هم‌ رنگِ خزانِ بی‌بهارم بی‌تو

مانندِ عروسکی که تنها مانده

بازیچه‌ ی دستِ روزگارم بی تو...

حسن کریم‌زاده اردکانی

تا خویشتن

تا خویشتن
برخواستم،روح از تنم برداشتم...
سر بر فلاتِ
بی‌کسی،بر مرگِ خود پرداختم...
حسن کریم‌زاده اردکانی

دو چشمت چون ستاره آسمانی

دو چشمت چون ستاره آسمانی
نگاهت لاله های ارغوانی...

رخ زیبای تو چون ماه رخشان
لبت سرچشمه ی شیرین زبانی...

خدا زیبائیت داده فراوان
تو باران آسمان رنگین کمانی...

به چشم منتظر پاک و مطهر
نکن با خود چنین نامهربانی...

حسن کریم‌زاده اردکانی

مــــن ایــــن راز نــــگویم بــا کـــــس

مــــن ایــــن راز نــــگویم بــا کـــــس
مــــــرا هــــمین درد خـــاموشی بــــــس...

ســـــالــها نـــشســـتم خـــیره بـــه در
در چــــــنگِ ایــن نـــــفسهای دلــــواپس...

جــــنگیــدم بـا خـــودم قــــلبم دنـــیا
نـــــبود مــــرا حــــتی یــک نــفر از پــس...

گــــلم را رقــــیب خـوار پــرپــر کـــــرد
ســـــاقی بــــــده جـــــامی فـــــریاد رس...

جـــــهان مــیشکند هـر چــه خـــوبی را
ای وصــــل هـــمان بـه کـه مــاندی نـارس...

هــــمه عـــمرم بـا گـــریه مـــیشد ســر
مـــوی ســـفید آمــد پــرچمِ آتــش بـس...

حسن کریم‌زاده اردکانی