من آن رندم که گیرم از شهان باج

من آن رندم که گیرم از شهان باج

بپوشم جوشن و بر سر نهم تاج

فرو ناید سر مردان به نامرد

اگر دارم کشند مانند حلاج

بابا طاهر همدانی

دلِ عاشق به پیغـامی بسـازد

دلِ عاشق به پیغـامی بسـازد
به یـادِ نـامه یـا نـامی بسـازد
مرا کیفیتِ چشم تو کافیست
ریاضت‌کش به بادامی بسـازد

باباطاهر

هر آنکس عاشق است از جان نترسد

هر آنکس عاشق است از جان نترسد
یقین از بند و از زندان نترسد

دل عاشق بود گرگ گرسنه
که گرگ از هی هی چوپان نترسد

گلی که خود بدادم پیچ و تابش

گلی که خود بدادم پیچ و تابش
به اشک دیدگانم دادم آبش

درین گلشن خدایا کی روا بی
گل از مو، دیگری گیرد گلابش!


باباطاهر