| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
در تنهایی ی سپیده دم کسی ست
که می آویزمش از ماه
با حجمی از اندوه و
دستی از جانب آب
تا قطره قطره ببارد از چشم آسمان
بر خواب ستاره ای که غمگین ست.
پیش از آن که بپوسم
از رودخانه می گذرم
و با صدایی که بوی تو دارد
می خوانم آن پرنده را
که می دود در زخم
تا مرگ را شرمگین کند.
آریا آریاپور