سوز دارد دوری یار

سوز دارد دوری یار
گر نیایی چه کنم این بار
جان من جان تو است
گرمای وجودت مرا ویران می کند
از عرق ریختنم
آن زلف زیبایت مرا حیران می کند
تورا تابان و مرا عشق تالان می کند
عشق من فدای تار مویت لیکن
ویرانی قلب من از تو است

نرگس جعفری

به هر طرف نگاه می کرد آشوب می شد

به هر طرف نگاه می کرد آشوب می شد
نگاهش چونان دالان بی حفاظ بود
نمی دانم چرا هدف این نگاه شدم
گفت : می توان عاشق بود
تمام قدرتم را در نگاهم خلاصه کردم تا نبینمش
گفتم : تا کجا
گفت : تا شقایق هست
پرسیدم : شقایق. چه رنگی است ؟
گفت : به رنگ زندگی
به همه شاخه های زندگیش سرکی کشیدم و با لبخند مشکوک تری
گفتم : زندگی ؟
به یاد شعری که دوستش داشتم گفتم :
فریب باغبان مخور ای کل
که آب می دهد و کلاب می گیرد
رفتم تا رنگ زندگی را به شقایق هم نشان بدهم
فریبا صادقی