با تو تمام فصل ها را درنَوَردیدم

با تو تمام فصل ها را درنَوَردیدم
در چهره‌ات عطر بهار و زندگی دیدم

گلبرگ هایت، نرم مثل بالش پر بود
در کنج آغوشِ لطیفت نرم خوابیدم

گرمی عشقت خوب می‌سازد به طبع من
چون کودکی بر سینه‌ات با گریه چسبیدم

خورشید تابستان نگاه چپ به تو انداخت
پر های داغ پرتواَش را در هوا چیدم

گویند که ، پاییز فصل رنگ و زیبایی است
شک داشتم ...روی تودیدم ، رفت تردیدم

اینروزها فصل زمستان برف کمیاب است
خندیدی و من برف را با چشم خود دیدم

دانی که فصل مشترک بین من و تو چیست
گفتند که... «عشقست» من از هر که پرسیدم

فرزین_صفری