مراعات النظیری شد میان چشم وابرویت

مراعات النظیری شد میان چشم وابرویت

شراب کهنه میخواهم از آن لبخند جادویت

توخوب مطلقی، قلبت پراز اعجاز روییدن

تمام حس و حال من ،فدای خُلق نیکویت

بیا تا واژه های من هوای تازه ای گیرد

که هردم می تَراوَد از شب احساسِ من بویت

"چه گفتی موقع رفتن،شقایق زار میگرید”

شده پژمرده و تنها نشسته بر سر کویت

بیابنشین که من حرفِ دلت راخوب میدانم

که من را مبتلا کرده کلامِ نغز و دلجویت

دلم هرشب به این امید با تقدیر میجنگد

که فردا وقت بیداری، ببیند”هاله”ی رویت

(هاله محمودی)