قاب عکس کهنه ای بر روی دیوارم، هنوز

قاب عکس کهنه ای بر روی دیوارم، هنوز
خاطراتی تلخ و شیرین در دلم دارم، هنوز

روی لبخندم نشسته گردوخاک روزگار
در غباری از فراموشی گرفتارم، هنوز

آتش فریاد زیر تلّی از خاکسترم
مثل ابری بی هوا با گریه می بارم، هنوز

سال ها بغض صدایم در گلو جا مانده است
نت به نت با من بزن بر سیم گیتارم، هنوز_

دردهای کهنه ام بی عشق عادت می شود
من زنم ..ماهانه غم را روی تکرارم، هنوز

روز با تو بودنِ من از ازل خط خورده بود
نیستی شب تا سحر با اشک بیدارم، هنوز

جَلد چشمان توام، مرگ است بی تو زندگی
در درونم صد کبوتر شوق دیدارم، هنوز

دل به دریا می زنم چون غرق عاشق بودنم
هر قَدَر با دیگری کم، با تو بسیارم، هنوز

نسیم قویدل