تو با پای تمام رؤیاها

تو با پای تمام رؤیاها

از دوردستِ عشق می آئی

من با چشم تمام خواب ها

مقصد تو می شوم

تو هیچ وقت نمی رسی

و من هیچ وقت

از خواب تو بیدار نمی شوم

که من در بی خانمانی عشق

سکونت دارم

رو به بادهای فاصله

که درهای احساس مرا

به هم می کوبند

و من در حجم جیرجیر خاطرات

به تو می اندیشم

و روزگار عاشقانه ای که

می شد با تو داشته باشم

گاهی عشق یعنی همین

پرویز صادقی