ای روزگار

​​​

زمستان دارد به بهار برمی گردد

زمستان دارد

به بهار برمی گردد

شاید تو هم به من بازگشتی

ولی دیگر

سیاهی به موهایم بر نمی گردد

و عشق

هر چقدر هم شعبده بازِ ماهری باشد

نمی تواند اندوه را

در دست هایش غیب کند

و شادی را

از کلاهش بیرون بیاورد...!

نسترن وثوقی

بهار آمد و نیامدی

​​​

ازدور به تو نزدیکم

ازدور به تو نزدیکم
از باغ لبهایت تمشک
از موج موهایت
دریا را به تن شانه هایم می کشم
باد دست وپا می زند
دور می اندازمش
راههای نا بلدم
نقشه ی سرزمین توست
از دورداستان بلند غم انگیزی ام
آبستن دردهای بیشمار
به قدر چشمهای دونفر
بارانی ام
از نزدیک همان اندازه که دور است
این زخم دیده نمی شود
می ن‌ویسم
دوستت دارم

مریم_نوروزی