دوش

دوش
اختراع غمگین‌ترین انسان خوشبخت جهان بود
وقتے بازوانے نداشت براے در آغوش گر؋ـتن
و زانویے براے زیر سر گذاشتن
و شانه‌اے براے اشڪ ریختن
وقتے همـہ ؋ـڪر می‌ڪردند او خوشبخت‌ترین انسان روے زمین است
بـہ دوش پناـہ برد
و ساعت‌ها بدون اینڪـہ ڪسے بـ؋ـهمد زیر سایه‌اش بارید
حالا
ما از نسل همان انسان خوشبخت جهانیم
و
مدت زیادے ست
ڪـہ هر شب دوش می‌گیریم...