باور کن
من
شاعرِ کودنی هستم
که به جایِ مجاب کردنِ کلمات
بیست و هفت ساعتِ متوالی است
که با اشک
نقشِ اندوه را بر گونه هایَم طراحی می کنم
تا این تصویرِ غمگین را بر قابِ روزهای ات بیاویزی
باور کن
من شاعر کودنی هستموگرنه می توانستم کلمات را مجاب کنم
و دست کم شعری بگویم
تا از دست نروی!
نسترن وثوقی