| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
نمیدانم ولی بایَد...
هَرآنچه هَست ،بردارم.
زِ این خانه ،زِ آدم ها
تمامی، دَست بردارم.
نمیدانم ولی شایَد...
کمی از خاطراتم را...
میان پود هایی تار
که جا ماندَست، بردارم.
بگو از آخرین بوسه...
کجا ؟ آزادی چَند بود ؟
کُدامین کوچه را چَشمم
که شد بن بَست بردارم؟
نمیدانم ولی بایَد ...
مرا از خویش بُگریزی...
که تا مهتاب می اُفتد،
به خیز و جَست بردارم
برای فتحِ این رویا ...
اگر پرواز در پیش َست
برایِ هر چه خواهَد ماند،
خبر از ،شَست بردارم .
زهره فرجی