در عشق دو چیز است که پایانش نیست

در عشق دو چیز است که پایانش نیست
اول سر زلف یار و اخر شب ماست

حزین لاهیجی

فروزان کن ز رخ کاشانه ای چند

حزین لاهبجی :

فروزان کن ز رخ کاشانه ای چند
بسوزان-شمعِ من!-پروانه ای چند

فغانم گوش کن امشب،که فردا
زمن خواهی شنید افسانه ای چند

خماری نیست خونِ عاشقان را
سرت گَردم،بکَش پیمانه ای چند

به هر دفتر زکِلکِ آتش آلود
زما ماندست آتشخانه ای چند

حزین!از فوت فرصت با صد افسوس
کشیدم آه بی تابانه ای چند

دلبر بسیار و دل نگهدار کم است

دلبر بسیار و دل نگهدار کم است
دلدار کم و چه کم که بسیار کم است

گویند به عالم تو چرا بی یاری
یاران چه کنم یار وفادار کم است

حزین لاهیجی