حضورِت مثل مرهم بود بانو

حضورِت مثل مرهم بود بانو
تنم بی عطرِ عشقِت درد داره
فقط از دردِ دوری می‌نویسم
یه شاعر بی تو هر شب بی قراره

بیا مجنون‌تَرَم کن با نگاهِت
که می‌میرم برای چشمِ زیبات
نگاهِ تو پر از امواجِ عشقه
فدای چشم‌های مثلِ دریات

یه دلتنگم،،، نمی‌تونم نَبارم
چشای من به یادت غرقِ خونه
بیا این روزها فریاد رَس باش
که این احساسِ من اسمش جنونه

برای قلب من بالاترینی
تو شاید واسه این شاعر خدایی
طلسمم می‌کنی با نازِ چشمات
منو جادو نکن ای ماورایی

کسی غیر از تو زیبا نیست واسم
تو بی نقصی،،، تو یک بانوی نابی
بیا تا غرق رویا باشه این مَرد
تو یک احساسِ زیبا مثل خوابی

مهدی ملکی