گذشتیم و گذشت آن روز ها هم

گذشتیم و گذشت آن روز ها هم
نشستیم و شکست این تکیه گاهم
چو مردابی که می بلعد نفس را
فرو افتاد ناگه ......دل ..ز ...آهم

تو گفتی که ز جنس نور هستی
برای عیب هایم .....کور هستی
صداقت را به چشمانت کشیدی
و گفتی از دورنگی دور هستی

تو را می گویم ای دل داده بر مکر
تو ای زن...فتنه انگیزی...به هم زن
سگ زرد و شغال از ره رسیدند
ربودند راستی ها را ...چو رهزن

خیانت را به جای عشق خوانند
از آدم بودن و انسان چه دانند؟
لجن می بارد از احساس هاشان
دورنگی را به سلطانی نشانند ......

نرجس نقابی