چه باک از رزم و بزم روزگارم هست

چه باک از رزم و بزم روزگارم هست
چه باک از یاد خاک آموزگارم هست

چه باک از مرگ وقتی آگاهانه می دانم
که بعد از مرگ هزاران سال من زنده می مانم

چه باک از واعظی که برسرم تلقین می خواند
که من می دانم این واعظ مرا تطهیر می خواند

چه باک از آه و ناله و نفرین دشمن ها
زمانی که خدایم هست و از حالم خبر دارد

چه باک از مین و جنگ و موشک شیطان
شهادت کرده فریادی، که خواب کوه لرزاند

مرا از غم چه باکی هست، چه باکی از فدا کردن
سری که بر تن میهن نشیند، لاله رویاند..
فاطمه سیاحی