فصلِ زیبایِ بهاران، رو به دنیا می کند

فصلِ زیبایِ بهاران، رو به دنیا می کند
دامن سبز زمین را گل فریبا می کند

خاک خشک از عشقِ باران، دم به دم گل
می دهد
بلبلان را،رویِ گل ها، مست و شیدا می کند
می خروشد چشمه یِ مهر،از دل سنگِ زمین
آبشار از ، شوقِ دریا، رو به صحرا می کند

اشکِ شوق از ابرِ مخمل،می چکد روی زمین
پیکرِ لختِ زمین را ، سبز و زیبا می کند

رقص نور از زیرِ باران دلفریب و دیدنیست
نقشِ منشورِ خدا را در هوا جا می کند

می نشنید شبنمی بر ، گونه هایِ سرخِ گل
تا سحر در گوشِ او از عشق، نجوا می کند

آفتاب مهربانی می دمد بر کوه و دشت
نورِ عشقِ دلربایش ، غنچه را وا می کند

بزم شادی در زمین و آسمان، بر پا شده
رقص باد و سازِ قمری هم چه غوغا می کند

شد تداعی از قیامت گردشِ فصلِ بهار
جلوه یِ آیاتِ حق را نیک معنا می کند

زینب شمسی نسب