وقتی به عشق میرسم قند در دهانم ذوب میشود،

وقتی به عشق میرسم قند در دهانم ذوب میشود،
از دهانه لبهایم عسل میچکد
و دندان هایم از شیرینی برق میزنند،
دیوانه جان!
اگر راه تو به عشق نمی افتد ،
اگر در مسیر ریحان ها نمی رویی،
اگر چهره ات
همین یک روی عبوس را دوست دارد،
پس چرا به دنیا آمدی،
چرا درباغ سبزت را به چشمهایم نشان دادی،
چرا چون من در مسیر عشق نمی افتی!
تا کام لبهایت نخشکد،
تا دهان و بوسه هایت نمیرد،
تا دلت
دکانی شود، پر از قند و پر از شهد و
پراز شیرینی خواستن...

حمید_رها