| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 |
عاشقانه ام
کلبه ای ابری ست
در احاطهٔ باغ های رؤیا
و من در بستر اندیشهٔ عشق
لبالب از بوسهُ آغوش
زنی را نظاره می کنم
در حریری از خیال
با فنجانی پر از ماه در یک دست
و دست دیگرش
که خوشه چین ماهُ شبنم ست
در قاب لب هایش
یک مزرعه مریم می خندد
و از ردّ پایش
باغی از پروانه می روید
و شاخه های شعر من
تو را جوانه می زند
پرویز صادقی
تو باعث می شوی که عشق
مرا با خود
به هر کجا که می خواهد ببرد
به ژرفای یک گل سرخ
به اعماق قلب یک پروانه
پرویز صادقی
دلم از دور تماشائی ست
که به اندازهٔ زیبائیِ عشق
از نزدیک غمگین ست
کجاست لبخند دست هایت ؟!
پرویز صادقی
تمام این عاشقانه ها
زیر سرِ یک نفر ست
کسی به نام عشق
که نام دیگرِ توست
پرویز صادقی
نفس هایم
هجای اسم توست
که در گوش دلم می پیچد
و تو پا به ماهِ عشق
در بستر اندیشهٔ من
وضع حمل می کنی
پرویز صادقی