عمرتون 100شب یلدا

من با زبان شاعری‌ ام حرف میزنم

ساعت دو شب است که با چشم بی‌ رمق
چیزی نشسته‌ ام بنویسم بر این ورق
چیزی که سال‌هاست تو آن را نگفته‌ ای
جز با زبان شاخه گل و جلد زرورق
هر وقت حرف میزدی و سرخ میشدی
هر وقت مینشست به پیشانی‌ ات عرق
من با زبان شاعری‌ ام حرف میزنم
با این ردیف و قافیه‌های اجق وجق
این بار از زبان غزل کاش بشنوی
دیگر دلم به این همه غم نیست مستحق
من رفتنی شدم، تو زبان باز کرده‌ای!‌
آن هم فقط همین‌ که: "برو، در پناه حق "

زمونه ی غریبی است ...

زمونه ی غریبی است ...
دیگه مردم ...
قهرمانِ زنــده نـمی خواهند ...
آن ها قهرمانِ مُــرده می خواهند ... !

فریدون فرخزاد

در کریسمس

در کریسمس

کودکان با رویای هدیه های بابانوئل

به خواب می روند،

خیابان خواب ها

به کاسه های غذای شهرداری دلخوشند

و شهر

از چراغانی خیابان هایش سرمست

تنها جنگلِ کاج

درختان بریده ی خود را می شمرد

و تلخ می گرید.

"یغماگلرویی"

کافی است کارد شوم

کافی است کارد شوم

پنیر شوی

تا این آرامش بی معنی

به فاجعه ی عشق بدل شود..

"مهدیه لطیفی"

بزرگی هست در عالم،خدا نام..

چشم های تو

چشمهای تو

مثل تنهایی خدا زیباست

عشق من!

نگاهم کن

نگاهم کن

تا این تنهایی کهنه

از تنم بریزد.

"عباس معروفی"

گنجشک ها

گنجشک ها
از روی عادت نمی خوانند ،
سرودی دسته جمعی را تمرین می کنند
برای خوش آمد گفتن
به تو ...