ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
رنگ میگیرد آسمان دلم
وقتی یادتو همیشه اینجاست
من نمیدانستم پرواز یعنی چه
حال میفهمم دل زدن به دریاست
نیلوفر ثانی
وقتی یادتو همیشه اینجاست
من نمیدانستم پرواز یعنی چه
حال میفهمم دل زدن به دریاست
نیلوفر ثانی
سرخ از برودت ِتندباد ِحصار
من این سوی ِمرز ِانتظار
سنگواره ی ِبیخود شدگی را
می ستودم
اما چه سود
حرف های ما
تخدیر دریایی خویش را
تا اعماق میوزید
و دوباره تا مد ِشیفتگی
برمیگشت
جهان هرچقدر در چراگاه ِبی خبران
سبز باشد
به چشم ِمسافر ِتنها
همیشه یک جاده ی خالی ست ...
نیلوفرثانی
میان من و تو
فاصله یک باران ست
و خیالت که مرا
از پنجره می گیرد
و می برد
قدم زنان تا عشق.
می رسم به تو
با تن پوشی از آغوش
و دست هایی
پر از طراوت اوّلین سلام
گل سرخی
که گلبرگ گلبرگ
در صدای عطرها
هجا می کند تو را.
میان من و تو
فاصله یک باران ست.
"پرویز صادقی"