ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
محبوبم !
سال هاست
نامه های عاشقانه ام را
با علاقه ای سوزان
در روبانی به رنگ آبیِ عشق
دسته می کنم
سرِ طاقچهٔ دلم می گذارم
رازهای سر به مهری
که جز به دست تو
گره ازآن باز نمی شود
پرویز صادقی
می دانی محبوبم
هر که مرا می خواند
گمانش که شاعرم
و نمی داند
من فقط تو را می نویسم
تو که لاجرم
یک عاشقانهٔ بی بروبرگردی
پرویز صادقی
پشت لبخند هر واژه ام
اندوهی گریه می کند
وقتی به مقصدِ تو
چون قطاری بی سفر
در ایستگاه عشق
خاک می خورم
پرویز صادقی
وقتی من
چنین می خواهمت
و تو
هیچ گونه نیستی
معلوم می شود گریه ها
بیهوده به دنیا نمی آیند
پرویز صادقی
لب هایت
واژگان عاشقانه ای ست
که وقتی ورق می خورند
از دورِ عشق
بارانُ آغوشُ بوسه ها می آیند
پرویزصادقی