همیشه در خیال من

همیشه
در خیال من
به لطافت گل ها
به سبزی درختان
به همین زیبایی
حضور داری!

فرشته سنگیان

روزی به خدا خواهم گفت

روزی به خدا خواهم گفت
هرگز حریف عشقت نشدم!

فرشته سنگیان

گاه می پندارم

گاه می پندارم
در دستانم
به اندازه تمام دشتهای دنیا
بذر عشق دارم که بپاشم
تا همه جا سبز شود...

فرشته سنگیان

شعرهای من،

شعرهای من،
همه بر وزن دل اند!
نه در بند آوا و هجا
نه اسیر قفس قافیه
رهاتر از رها
مثل برگ پاییز اند!
جدا ز شاخه ی دل،
به ناگه و
تک تک،
می ریزند!

فرشته سنگیان

وه که چه مهمانسرای قابلیست دل

وه که چه مهمانسرای قابلیست دل
جز "عشق"
هیچ میهمانی را
پذیرا نیست!

فرشته سنگیان