دریای عاشق پیشه بی اندازه غوغاست

دریای عاشق پیشه بی اندازه غوغاست
مجنون ما غرق ریاضت های لیلاست

دل را به دریایت زدم با توشه ی عشق
از برق چشمانت چراغانی هویداست

بر ساحل امنِ پناهت آرمیدم
در رقص امواجِ نگاهت، شوق پیداست

وقتی که خورشیدِ تماشا پلک بگشود
دیدم طلوعت را که در آغوشِ دریاست
حالا شدی دار و ندارِ روزگارم
دارایی ام این قلبِ بی اندازه تنهاست

محبوبه فراشاهی