از برق نگاهت دو سه شب نور نمی ریخت

از برق نگاهت دو سه شب نور نمی ریخت
تاریکی دل را غزلی دور نمی ریخت

ای کاش که اینقدر خدا موقع خلقت
در خُمره‌ی لبهای تو انگور نمی‌ریخت

آنروز که در عمق دلم جای گرفتی
ساز دلت از جانب ماهور نمی ریخت

ای کاش که از برکه ی نیلوفر چشمت
تصویر غم ماهی در تور نمی ریخت

تاسی که میان دل ما فاصله انداخت
هی جفت نمی آمد و یک جور نمی ریخت
تنهایی من پنجره ای کوچک اگر داشت
رویای مرا یک شَبه در گور نمی ریخت

مهین خادمی