با او می‌شد دنیا را با همه‌ی نامهربانی‌‌هایش نادیده گرفت

با او می‌شد دنیا را با همه‌ی نامهربانی‌‌هایش نادیده گرفت
می‌شد به عاقبت کارها نیَندیشید
می‌شد تلخیِ کتاب مورد علاقه‌ات را تا نیمه رها کنی و پایانش را با کلاغی که به خانه رسید، شیرین
می‌شد بهتر دید، بهتر خواست، بهتر برخاست...
با او چقدر غیر ممکن‌ها، ممکن بود
با او چقدر من، من بودم

زهرا میرزایی