به زانویم سری بگذار و غرق خواب شیرین باش

به زانویم سری بگذار و غرق خواب شیرین باش
برای لحظه هایم عطر و بوی یاس و نسرین باش

شبی را تا سحر همراهیم کن یار و همدم باش
دعاگوی تو باشم پا به پایم مرغ آمین باش

شب موی سیاهت را بیافشان در شبستانم
سکوت خلوت آه دلم را ماه و پروین باش

من از کفر دو چشمانت به مقصد می رسم روزی
بزن پلک و طلوع بامداد کیش و آیین باش

نمی بینم به جز غفلت در این دنیای بی حاصل
برایم دلخوشی هایی در این خواب دروغین باش

من از روز ازل آواره و دیوانه ات بودم
تو هم ای نازنین دلبسته ی روز نخستین باش

اگرچه شوکران می ریزد از پیمانه اش تقدیر
به پیغام بهار و رونق میخانه خوشبین باش

علی معصومی